Rodzaje grzybicy stóp: zdjęcia i nazwy, cechy leczenia każdego rodzaju

W tym artykule rozważymy główne rodzaje grzybów stóp.

Wszystkie infekcje grzybicze są zbiorczo nazywane grzybicą. Eksperci dzielą je na dwie główne kategorie - grzybicę paznokci i grzybicę skóry. W pierwszym przypadku mikroorganizmy wnikają pod paznokieć, w drugim dotyczy to skóry. Ponadto klasyfikuje się absolutnie wszystkie rodzaje grzybów stóp, biorąc pod uwagę czynnik sprawczy choroby i główne objawy.

Główne rodzaje

Przede wszystkim rodzaj grzyba, który atakuje nogi, zależy od czynnika sprawczego choroby. Mikroorganizmy chorobotwórcze dzielą się na kilka grup: dermatofity, drożdże i pleśnie. Są w stanie wywołać takie powszechne zmiany, jak:

• Grzybica paznokci;
• kandydoza;
• naskórek;
• Rubofitia.

Ta ostatnia to ogólna nazwa grupy patologii, w których dotknięte są stopy. Wszystkie choroby są również podzielone na grupy na podstawie objawów klinicznych: błonowe, mokasynowe, pęcherzykowe.

Poniżej rozważymy rodzaje grzybów stóp, zdjęcia i leczenie alternatywnymi metodami.

Rubofitia

Drugą nazwą tej choroby jest rubromycosis. Wyróżnia się przepełnieniem naczyń krwionośnych, suchością i silnym łuszczeniem. Patologia rozwija się bardzo powoli i prawie niezauważalnie u osoby, która zaraziła się infekcją.

Grzyb stóp w postaci bąbelków jest bardzo nieprzyjemny.

Pierwsze objawy to swędzenie i łuszczenie, które stają się zauważalne już w późniejszych stadiach choroby. Na tym etapie dochodzi również do uszkodzenia paznokci. Zewnętrznie choroba objawia się pojawieniem się pęcherzy, strupów, blaszek, krost, które są zlokalizowane na całej powierzchni podeszwy. Kiedy pojawia się duża liczba blaszek i bąbelków, osoba zaczyna odczuwać bolesne odczucia podczas chodzenia.

Kluczową rolę w leczeniu odgrywa określenie rodzaju grzybicy stóp (na zdjęciu). Przed przepisaniem terapii rubrofitozy konieczne jest wykonanie mikroskopii i zbadanie obrazu klinicznego. Eliminację zmian przeprowadza się za pomocą środków złuszczających (keratolitycznych). W większości są to maści i kremy na bazie kwasu salicylowego. Terapia jest zwykle złożona. Równolegle ze środkami zewnętrznymi przepisywane są środki przeciwgrzybicze.

Jeśli choroba jest ciężka, należy zacząć przyjmować leki w postaci tabletek. Uszkodzenia płytek paznokciowych leczy się usuwając je emolientami.

Ten rodzaj grzyba stóp (patrz zdjęcie powyżej) charakteryzuje się wysokim stopniem zakaźności. Wystarczy dotknąć rzeczy, których używa nosiciel infekcji. Prawdopodobieństwo infekcji wzrasta wielokrotnie, jeśli dana osoba cierpi na nadmierne pocenie się, ma osłabiony układ odpornościowy i jakiekolwiek uszkodzenia stóp.

Czynnikiem sprawczym choroby jest grzyb Tr. Mentagrofitesvar. Jest w stanie wnikać w warstwy ziarniste i warstwy rogowej skóry, rozprzestrzeniać się i powodować ciężkie reakcje typu alergicznego i innego:

• bolesność podczas chodzenia, pieczenie i swędzenie;
• deformacja i zażółcenie paznokci;
• pojawienie się skórek, łusek, bolesnych pęknięć;
• erozja skóry (maceracja);
• pojawienie się krost, obrzęków;
• wysypka pęcherzyków z gęstą skórką.

Rozpoznanie tego typu grzybicy stóp polega na badaniu objawów zewnętrznych i obrazu klinicznego. Jeśli czynnik sprawczy patologii nie jest oczywisty, mogą być wymagane badania kliniczne, na przykład badanie skrobania pod mikroskopem.

Terapia rubrofitozy w ostrej postaci polega na stosowaniu leków na bazie azotanu srebra 0, 25%, wapnia 10% i meta-dihydroksybenzenu 1%. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych należy zastosować leki przeciwhistaminowe. Wybór środka przeciwgrzybiczego zależy wyłącznie od przebiegu klinicznego choroby i indywidualnych cech organizmu pacjenta.

Jakie są inne rodzaje grzybów stóp?

kandydoza stóp

Ten rodzaj grzyba występuje u pacjentów znacznie rzadziej niż epidermofitoza czy rubromykoza. Patologia występuje pod wpływem grzyba z rodzaju Candida. Takie mikroorganizmy żyją w ciele każdego człowieka, jednak uważa się je za warunkowo patogenne. Oznacza to, że w małych ilościach nie stanowią zagrożenia, ale ich szybkie rozmnażanie może powodować nieprzyjemne objawy i konsekwencje. Niekontrolowane rozmnażanie grzyba rozpoczyna się, gdy podczas hipotermii następuje spadek odporności, z przepracowania lub częstego stresu. Czynniki zewnętrzne obejmują:

• noszenie, w szczególności latem, niewygodnych butów;
• urazy otrzymane w domu lub w pracy;
• ciągła maceracja skóry stóp (złuszczanie skóry w wyniku długotrwałego kontaktu z wodą).

Istnieją dwa rodzaje kandydozy stóp: hiperkeratotyczna i pęcherzykowo-krostkowa. Pierwsza postać kandydozy charakteryzuje się pogrubieniem warstwy rogowej naskórka. Na nim zaczynają pojawiać się dość szerokie rowki o jasnobrązowym kolorze, które stale się odklejają. W celu diagnozy przeprowadza się eksfoliację i dalsze badania cząstek, w których znajdują się grzyby Candida.

Lepko-krostkowa postać kandydozy objawia się przekrwieniem (przepełnieniem naczyń krwionośnych), wyraźnym obrzękiem, maceracją. Obszary dotkniętej chorobą skóry pokryte są krostami i małymi, płaskimi pęcherzami. Po wygaśnięciu procesów zapalnych rozwija się złuszczanie. Wyznaczenie terapii jest możliwe dopiero po ustaleniu dokładnej diagnozy. Wybór leków na tego typu grzybicę stóp z pęcherzami odbywa się indywidualnie. Najczęściej pokazywane są leki ogólnoustrojowe i lokalne.

Grzybica paznokci

Ta choroba jest rodzajem grzyba stopy, charakteryzującym się grzybicą paznokci. Możesz zarazić się w publicznych prysznicach, saunach, łaźniach, basenach. Łuski zawierające patogenny mikroorganizm dość łatwo oddzielają się od płytki paznokcia i mogą pozostawać na podłogach, dywanach, matach i niepomalowanych ławkach. Wysoka wilgotność pozwala im nie tylko przeżyć, ale także sprzyja aktywnemu rozmnażaniu, dlatego znacznie wzrasta ryzyko infekcji.

W początkowej fazie infekcja wnika do naskórka stóp, powodując silne swędzenie. Aby osłabić nieprzyjemne doznania, osoba zaczyna czesać zainfekowany obszar, ale sytuacja tylko się pogarsza. Obszary skóry dotknięte grzybem pokryte są drobnymi rysami i pęknięciami, mikroorganizmy zaczynają się rozprzestrzeniać, wnikać pod płytkę paznokcia, po czym zaczynają się rozmnażać w niekontrolowany sposób.

Ciężkie choroby, takie jak cukrzyca lub HIV, zaburzenia krążenia krwi, uraz paznokcia znacznie zwiększają ryzyko infekcji.

Grzybica paznokci dzieli się na 3 typy:

1. Normotroficzny. W przypadku tego typu grzybicy paznokci obserwuje się zmianę koloru paznokcia z normalnego na żółto-brązowy. Naturalny połysk, kształt i grubość paznokci pozostają niezmienione.
2. Hipertroficzny. Następuje ostateczna zmiana koloru paznokcia, zanika jego połysk, zmienia się kształt, rozwija się zgrubienie i zaczyna się częściowa destrukcja.
3. Onycholityczny. Kolor dotkniętego paznokcia zmienia się na brązowy, staje się cieńszy, zaczyna się łamać. Rozpoczyna się jego stopniowe oddzielanie od łóżka. Na otwartej części łożyska paznokcia można zaobserwować nierówne warstwy.

Terapia tego typu grzybów na dłoniach i stopach lekami miejscowymi jest nieskuteczna ze względu na to, że zarodniki grzyba znajdują się pod paznokciem. Przed rozpoczęciem leczenia paznokieć należy usunąć. Odbywa się to za pomocą leków keratolitycznych, stosuje się również plastry. W niektórych przypadkach istnieje możliwość mechanicznego usunięcia paznokcia: wymarłe cząstki paznokcia odcina się pilnikiem do paznokci lub szczypcami. Należy pamiętać, że wszystkie używane narzędzia muszą być sterylne.

Połączone zastosowanie mechanicznego usuwania i plastrów keratolitycznych to najskuteczniejszy sposób na usunięcie chorego paznokcia. Ze środków keratolitycznych można użyć gotowego zestawu, który zawiera specjalną maść, pilniki do zeskrobywania paznokcia, plaster. Po usunięciu płytki paznokcia należy rozpocząć przyjmowanie ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych.

Ze zdjęcia trudno jest określić rodzaj grzyba stóp.

Forma międzypalcowa (wyprzeczna)

Najczęstszym i nieprzyjemnym rodzajem patologii jest wypryskująca forma infekcji grzybiczej. Pojawia się dość często latem, zaczyna rozwijać się między trzecim a czwartym palcem. Z biegiem czasu zmiana rozprzestrzenia się na obszary między innymi palcami.

Na samym początku w fałdzie, który znajduje się między palcami, pojawia się małe pęknięcie, lejek lub rana. Otacza ją pieluszkowa lub łuszcząca się skóra o lekko zielonkawym zabarwieniu. Najczęściej uszkodzenie staje się mokre, czasami wycieka z niego ropa. Wymazany rodzaj grzyba charakteryzuje się wyraźnym lub podobnym do mąki peelingiem, jakby na powierzchni palca znajdowała się mąka. Podobne wrażenie powstaje z powodu dużej liczby dotkniętych łusek, które oddzielają się od skóry. Występuje lekkie swędzenie, które nie powoduje silnego dyskomfortu.

Przy zaawansowanej postaci choroby dochodzi do rozwarstwienia paznokci, silnego zgrubienia, wielu pęknięć, zrogowaciałych odcisków przypominających zagęszczenie, wyraźnego zażółcenia.

W bardzo rzadkich przypadkach rozwija się choroba typu płaczącego - grzyb wysiękowy. Jego główną różnicą jest to, że na dotknięte obszary wylewają się pęcherzyki - bąbelki wypełnione płynem w środku. Terapię należy prowadzić w sposób kompleksowy. Jako środki miejscowe stosuje się środki przeciwgrzybicze. Zaawansowana postać choroby polega na stosowaniu ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych. Przebieg leczenia należy kontynuować do całkowitego zniknięcia grzyba.

Forma płaskonabłonkowa i hiperkeratotyczna

Ten rodzaj grzybicy stóp (na zdjęciu poniżej) nie jest zbyt powszechny.

Squamosis to proces przenikania patogennych grzybów do zewnętrznych komórek skóry. Hiperkeratoza to tworzenie się warstwy rogowej naskórka, powodujące pogrubienie skóry właściwej. Pod tym względem grzybica płaskonabłonkowo-hiperkeratotyczna ma jeszcze kilka nazw, na przykład „grzyb mokasynowy" i „stopa atlety".

Grzybica płaskonabłonkowo-hiperkeratotyczna charakteryzuje się następującymi objawami:

1. Podeszwa stopy pokryta jest pogrubioną zrogowaciałą warstwą skóry właściwej, co powoduje wrażenie noszenia na stopie mokasynów.
2. Zgrubienie podeszwy jest tak silne, że zaczyna pokrywać się szerokimi i dość grubymi modzelami.
3. Na odciskach pojawiają się bolesne pęknięcia.
4. Peeling przybiera charakter śluzowy, wzór na skórze widoczny jest gołym okiem.
5. Pojawia się nieznośny swędzenie.
6. Z czasem paznokcie zaczynają się przerzedzać, łamać i kruszyć.

Podczas leczenia grzyba mokasynowego bardzo ważne jest przede wszystkim wyeliminowanie warstwy rogowej skóry. Odbywa się to za pomocą mydlanych kąpieli stóp, okładów, okładów salicylowych i maści z ichtiolem. Maść salicylowa stosuje się w dawkach do 10%. Skuteczne są kremy na bazie wazeliny, maści zawierające kwas mlekowy. Jeśli nie możesz poradzić sobie z tym zadaniem w domu, powinieneś zwrócić się o pomoc do ośrodka podiatrycznego. Za pomocą manicure sprzętowego specjalista ostrożnie usunie zrogowaciałą skórę właściwą.

Późniejsze leczenie rodzaju grzyba stóp będzie zależeć od rodzaju patogenu. Należy go rozpocząć dopiero po postawieniu dokładnej diagnozy. Nie zaleca się leczenia grzybicy mokasynowej bez uprzedniego usunięcia warstwy rogowej skóry - aktywne składniki w składzie leku nie będą w stanie przez nią przeniknąć i dotrzeć do ogniska infekcji. W rezultacie wszystkie wysiłki zostaną zniweczone.

Zdjęcia rodzajów grzybów stóp nie mogą w pełni odzwierciedlać wszystkich nieprzyjemnych objawów, których doświadcza dana osoba.

Postać odwodniona

Grzyb pęcherzykowy lub, jak to się nazywa, grzybica dyshidratyczna jest najrzadszym rodzajem choroby. Jego główną manifestacją są liczne pęcherzyki połączone w konglomeraty. Pęcherzyki to pęcherzyki wypełnione od wewnątrz ropą lub płynem odżywczym. Kiedy zaczyna się zmętnienie płynu, pęcherzyki pękają, owrzodzenia pozostają na swoim miejscu. Zaczynają łączyć się w jedną linię, tworząc wyraźne blizny na skórze. Wynika to z wysychania i łuszczenia się warstw skóry.

Około 70% infekcji grzybem pęcherzykowym towarzyszą wysypki alergiczne. Do wrzodów zaczynają wnikać różne bakterie i wirusy. W rezultacie choroba miesza się, a identyfikacja początkowego patogenu staje się trudniejsza. Dlatego należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, gdy tylko pojawią się podstawowe objawy (na zdjęciu): może on szybko zidentyfikować rodzaj grzyba stóp i rozpocząć terapię.

I należy to zrobić natychmiast. Przede wszystkim przed zastosowaniem leków przeciwgrzybiczych należy wyeliminować ostry proces. Lepiej powierzyć to zadanie specjaliście: będzie mógł delikatnie przebić pęcherzyki, leczyć pozostałe wrzody 2% kwasem borowym i rozmazać brylantowozielonym roztworem lub błękitem metylenowym.

Leczenie choroby w jej zaniedbanej postaci polega na stosowaniu maści kortykosteroidowych. Po wyeliminowaniu procesu zapalnego zaleca się stosowanie miejscowych środków przeciwgrzybiczych. To powstrzyma czynnik sprawczy choroby.

Nadal rozważamy nazwy i rodzaje grzybów stóp.

Formularz wymazany

Grzybica wymazanej postaci jest prawie niewidoczna, jej objawy są minimalne. Należą do nich: lekkie swędzenie, pieczenie, łuszczenie typu śluzowego, mikropęknięcia zlokalizowane w strefach międzypalcowych. Jeśli nie skonsultujesz się ze specjalistą, gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, patologia może przybrać postać grzybicy paznokci, która jest znacznie trudniejsza do leczenia. W takim przypadku oderwany paznokieć odrośnie od miesiąca do sześciu.

Leczenie grzybicy wymazanej postaci preparatami miejscowymi: maściami, kremami, piankami. Pozwalają stworzyć na stopie warstwę, która ochroni przed innymi infekcjami. Nie zaleca się mycia stóp w ciągu 24 godzin po zastosowaniu takiego leku.

Tylko w skrajnych przypadkach można przepisać leczenie systemowe. Problem polega na tym, że takie leki są toksyczne i negatywnie wpływają na niektóre narządy wewnętrzne, na przykład wątrobę. W związku z tym, jeśli istnieje efekt stosowania lokalnych środków zaradczych, lepiej nie brać tabletek.

Leczenie rodzajów grzybicy stóp metodami alternatywnymi

Zdjęcia patologii przedstawione w artykule w dużej liczbie nie anulują wizyty u lekarza.

Wybór leku jest teraz dość łatwy. Jednak wiele osób woli leczyć grzyby środkami ludowymi. Oferujemy kilka sprawdzonych receptur:

• Oczyszczanie stóp. Nogi ogrzewa się w misce z gorącą wodą, obficie naciera się mydłem do prania i traktuje sztywną szczotką do stóp przez pięć minut. Pianka się spłukuje. Czynności powtarza się 4-5 razy. Następnie stopy wyciera się do sucha i smaruje kremem.
• Kąpiele glistnika. 50 g ziół wlewa się do 1, 5 litra wrzącej wody, ogrzewa w ogniu przez 4-5 minut, schładza. Stopy należy trzymać w ciepłym bulionie przez 30 minut. Czas trwania leczenia wynosi 14 dni.
• Olejek z drzewa herbacianego jest silnym środkiem antyseptycznym. Musi być wielokrotnie wcierany w dotknięte obszary.
• Możesz pozbyć się swędzenia i pęknięć za pomocą kwaśnej śmietany. Smaruje nogi przed pójściem spać. Czas trwania terapii wynosi 1 tydzień.
• Proszek do pieczenia. Likwiduje pieczenie i swędzenie skóry. Proszek miesza się z wodą do uzyskania gęstej masy. Nakłada się na dotknięte obszary, poczekaj do wyschnięcia, a następnie spłucz.
• Nagietek. Kwiaty (50 gr. ) Wlewa się wrzącą wodą (1: 2), nalega na 30 minut, filtruje. Stopy smarowane infuzją w nocy.

Zapobieganie

Najprostsze środki zapobiegawcze znacznie zmniejszą prawdopodobieństwo infekcji. Należy używać wyłącznie rzeczy osobistych, paznokcie należy traktować sterylnymi narzędziami. Odwiedzając miejsca publiczne, takie jak łaźnie, sauny, baseny, plaże, należy używać własnych butów. Przy okazji postaraj się dobrać ją tak, aby była wygodna i pozwalała oddychać nogom.

O profilaktykę należy zadbać z wyprzedzeniem, aby później nie mieć do czynienia z różnymi rodzajami grzybicy stóp. Zdjęcie pokazuje daleko od wszystkich opcji rozwoju choroby.